Przed wszystkie zabiegami z zakresu medycyny estetycznej, warto upewnić się, czy nie grożą nam powikłania, związane ze zdiagnozowanymi lub niezdiagnozowanymi u nas chorobami. W dzisiejszym wpisie zajmuję się chorobami tarczycy, którym towarzyszą objawem oczne. Zacznijmy od autoimmunologicznej choroby tarczycy w przebiegu choroby Gravesa Basedowa. Wyjaśnię, dlaczego tak ważne jest, aby badać hormony tarczycy (pakiet tarczycowy rozszerzony, w różnych laboratoriach zawiera najważniejsze badania, które warto wykonać przed zabiegami z zakresu medycyny estetycznej i przed tak popularną blefaroplastyką).
Co jest przyczyną choroby Gravesa-Basedowa?
Powodem rozwoju tej autoimmunologicznej choroby tarczycy u ponad połowy chorych może być predyspozycja genetyczna. Ze względu na to, że występuje ona u kobiet 10-cio krotnie częściej niż u mężczyzn, zakłada się, że może być również powodowana przez estrogeny. Te dwa czynniki wewnętrzne nie determinują jednak wystąpienia choroby Gravesa-Basedowa. Istnieje bowiem cały szereg czynników środowiskowych które mają wpływ na ujawnienie się choroby Gravesa-Basedowa: palenie tytoniu, stresujący tryb życia czy nadmiar jodu w diecie.
Na skutek oddziaływania tych czynników organizm produkuje przeciwciała (TrAb – antyTSHR) przeciwko receptorowi TSH znajdującemu się w komórkach tarczycy, pobudzające wydzielanie hormonów, powodujących nadczynności tarczycy. U osób zdrowych TrAb-y nigdy nie są wykrywane.
Najczęstsze objawy schorzenia.
Początkowe objawy, czyli stan tzw. subklinicznej nadczynności tarczycy są trudne do zauważenia. Należą do nich nieznacznie przyśpieszona czynność serca, zaburzenia rytmu serca, tzw. arytmie nadkomorowe i rzadko komorowe. Mogą one być tak delikatne, że nie zostają zauważone przez pacjentów, a odchylenia w prostych badaniach laboratoryjnych, gdzie zleca się wyłącznie TSH mogą nie sugerować choroby tarczycy. Dlatego rozsądne jest wykonywanie kilku badań laboratoryjnych, których nieprawidłowe wyniki wzbudzą niepokój pacjenta. Minimum, które powinnyśmy wykonać to TSH, FT3 i FT4.
Subkliniczna nadczynność tarczycy, jeśli nie jest leczona może prowadzić do zmniejszenia mineralnej gęstości kości, a w efekcie – do osteoporozy. Oczywiście brak leczenia prowadzi przede wszystkim do nasilenia objawów i przejścia w stan tzw. jawnej nadczynności tarczycy. Dochodzi do spadku masy ciała, mimo że chory nie podejmuje żadnych działań dietetycznych, nietolerancji ciepłych temperatur i ogólnego osłabienia. Dość charakterystyczne jest także powiększenie obwodu szyi.
Ponadto pojawiają się liczne zmiany w poszczególnych układach:
- nerwowym – bezsenność, drżenie rąk, spadek koncentracji, pobudzenie psychoruchowe, niepokój i drażliwość
- oddechowym – duszności
- krążeniowym – kołatanie serca, zaburzenia rytmu, a także niewydolność
- pokarmowym – biegunki, powiększenie lub uszkodzenie wątroby
- rozrodczym – zaburzenia miesiączkowania u kobiet, problemy ze wzwodem i przerost gruczołu sutkowego u mężczyzn
Szeroka gama objawów choroby Gravesa-Basedowa dotyczy także obszaru dermatologicznego. Choremu dokucza wzmożona potliwość i przekrwienie skóry. Jest ona ciepła, zaróżowiona, nadpotliwa i nadmiernie gładka, może wykazywać się nadmierną pigmentacją (przebarwienia) lub dokuczliwą pokrzywką. Włosy są cienkie, łamliwe i łatwo wypadają. Paznokcie oddzielają się przedwcześnie od łożyska (onycholiza), są łamliwe i cienkie. Często dochodzi też do tzw. obrzęku przedgoleniowego – puchnięcie goleni nie dochodzące do stóp.
Objawy a wiek chorego.
Do 18- 20 roku życia objawy autoimmunologicznej choroby tarczycy są na ogół nietypowe, a rozpoznanie następuje na ogół po badaniach laboratoryjnych poszukujących przyczyn niecharakterystycznych dolegliwości. Chorych w wieku od 20 do 50 lat najczęściej dotyka pełnoobjawowa nadczynność tarczycy. Osoby starsze najczęściej wykazują słabsze objawy, głównie ze strony serca: napadowe lub utrwalone migotanie przedsionków, postęp choroby niedokrwiennej lub niewydolności serca.
Objawy w obrębie narządu wzroku.
Dla osób planujących blefaroplastykę szczególnie niepokojące powinny być objawy oczne, które są efektem pobudzenia współczulnego układu nerwowego, czyli wytrzeszcz oczu (wrażenie wpatrywania się), rzadkie mruganie, orbitopatia, objawiająca się bólem gałek ocznych, pieczeniem i łzawieniem, światłowstrętem, zaburzeniami ostrości widzenia (np. widzenie podwójne) czy tzw. piaskiem pod powiekami.
Bardzo ważne jest, aby w przypadku chorób tarczycy udać się do okulisty. Pamiętajmy, że nieleczony wytrzeszcz gałek ocznych, obrzęku powiek i tkanek okołooczodołowych, może dawać poważne konsekwencje w zakresie prawidłowego widzenia. Często spotykanym objawem choroby tarczycy jest zaczerwienienie spojówek i ograniczenia ruchomości gałek ocznych.
Jak diagnozuje się chorobę Gravesa-Basedowa?
Jeśli po przeprowadzonym wywiadzie oraz badaniach wstępnych lekarz stwierdza możliwość wystąpienia choroby Gravesa-Basedowa, zaleca badania dodatkowe, aby wykluczyć inne przyczyny nadczynności tarczycy. Należą do nich:
- stężenie hormonów określających funkcjonowanie tarczycy – TSH, FT3 i FT4
- przeciwciała antyTPO (przeciwciała antyperoksydazowe), antyTSHR (TrAb) i anty-Tg (przeciwciała antytyreoglobulinowe),
- USG tarczycy
- scyntygrafia tarczycy
- morfologia krwi obwodowej
- lipidogram
- stężenie białka w surowicy
- poziom aminotransferaz (AST I ALT)
- stężenie fosfatazy zasadowej we krwi.
W zależności od stanu i pacjenta i występujących objawów pakiet ten rozszerzyć należy o kolejne badania (np. EKG) czy ECHO serca. Ich wyniki mogą różnić się w zależności od wieku pacjenta czy fazy choroby. Dlatego nie należy ich interpretować na własną rękę. Powinien zrobić to specjalista, który zapozna się szczegółowo z historią choroby i wszystkimi objawami charakterystycznymi dla chorego.
Leczenie – warunki i metody.
Ze względu na brak leczenia przyczynowego chorobę Gravesa-Basedowa leczyć można wyłącznie objawowo, skupiając się na nadczynności tarczycy i orbitopatii. Najważniejszy jest szybki powrót do równowagi hormonów tarczycy w organizmie. Efekt ten można uzyskać na drodze leczenia farmakologicznego, podawania jodu promieniotwórczego lub operacyjnie.
Pierwszym krokiem jest farmakologia. Leczenie to trwa 12 do 18 miesięcy. Dopiero w przypadku nawrotu nadczynności wdrażany jest radiojod a w ostateczności – operacja.
Absolutnie wymaganym warunkiem dla osób chorych na chorobę Gravesa-Basedowa jest rzucenie palenia, które zwiększa ryzyko rozwoju i cięższego przebiegu orbitopatii.
Aby upewnić się, czy możesz bezpiecznie poddać się zabiegom medycyny estetycznej związanych z powiekami i okolicą oczu, pamiętaj o sprawdzeniu hormonów tarczycy. To ochroni Cię przed powikłaniami, które mogą zniweczyć Twoje wysiłki poprawienia urody.
Powiedz mi co sądzisz o artykule?
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszam do Happy Clinic.
Przejdź do Happy Clinic 🙂
Zadzwoń i umów się na wizytę tel: +48 513 102 152
Comments are closed.