Nieestetyczne wypryski, stan zapalny, ból, a następnie przebarwienia i blizny… to cechy charakterystyczne trądziku, na który cierpią przede wszystkim młode osoby. Jest on związany z naturalnym procesem dojrzewania. Czy to oznacza, że musisz zacisnąć zęby i przeczekać? Oczywiście, że nie! Z trądzikiem młodzieńczym możesz skutecznie walczyć. Dowiedz się, jak!

Trądzik młodzieńczy jest chorobą zapalną mieszków łojowo-włosowych. Mieszki łojowo-włosowe łączą się z gruczołami łojowymi, a ich ujściem są pory – otworki widoczne na powierzchni skóry. Na skutek nadmiernej produkcji łoju i nadmiernej liczby komórek rogowych dochodzi do ich zatkania. W ten sposób powstają zaskórniki. Pod wpływem bakterii przekształcają się one w grudki i krostki, którym towarzyszy stan zapalny. Według danych epidemiologicznych trądzik młodzieńczy dotyczy nawet 50–95% osób między 11. a 30. rokiem życia!

Skąd bierze się trądzik młodzieńczy?

Trądzik młodzieńczy jest związany z nadmierną produkcją łoju. Jest to cecha charakterystyczna dla okresu dojrzewania. Na tym etapie rzadko łączy się z zaburzeniami hormonalnymi. Poza zwiększoną produkcją łoju obserwuje się także:

  • zmieniony skład łoju,
  • nieprawidłowe rogowacenie przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych.

Chociaż w powstawaniu wykwitów skórnych przy trądziku młodzieńczym biorą udział bakterie Propionibacterium acnes, choroba ta nie jest chorobą bakteryjną i nie można się nią zarazić. Te drobnoustroje występują naturalnie na skórze. Jednak nadmierna produkcja łoju stwarza im lepsze warunki do bytowania i namnażania się.

Ponadto objawy trądziku młodzieńczego mogą nasilać się przez:

  • zaburzenia hormonalne (np. charakterystyczne jest nasilenie objawów przed menstruacją),
  • niektóre kosmetyki do pielęgnacji skóry,
  • niektóre leki,
  • niektóre pokarmy (szczególnie węglowodany, ostre przyprawy, produkty mleczne),
  • stres.

Trądzik nie jest jednak spowodowany przez brak higieny.

Objawy trądziku młodzieńczego

Podstawowym objawem trądziku młodzieńczego są wykwity skórne. Może im towarzyszyć stan zapalny, łojotok i tkliwość tkanek. Zmiany skórne pojawiają nie tylko na twarzy, ale również na plecach, dekolcie i klatce piersiowej. Trądzik młodzieńczy często pozostawia po sobie blizny (przerostowe lub zanikowe) lub przebarwienia.

Wykwity skórne w trądziku młodzieńczym mogą mieć różny charakter i nasilenie. Wyróżnia się:

  • wykwity niezapalne (mikrozaskórniki, zaskórniki zamknięte, zaskórniki otwarte),
  • wykwity zapalne (grudki i krosty),
  • większe wykwity zapalne (guzki).

Guzki mogą osiągać rozmiary nawet do kilku centymetrów, a niekiedy też łączyć się ze sobą. Są one wypełnione łojem, złuszczonymi komórkami naskórka i bakteriami.

Trądzik młodzieńczy – co robić?

Nieprawdą jest, że trądzik młodzieńczy można przeczekać, ponieważ ustąpi po okresie dojrzewania. W każdym przypadku konieczna jest konsultacja z lekarzem. Ważne jest też niezwłoczne rozpoczęcie specjalistycznej terapii.

Leczenie trądziku młodzieńczego

W leczeniu trądziku stosuje się leki o działaniu miejscowym i ogólnym. Do pierwszej grupy zaliczane są m.in. retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki, kwas azelainowy, kwas salicylowy. W terapii ogólnej można zastosować tetracykliny, terapię antyandrogenową, izotretynoinę. Zdarza się, że jednocześnie stosowane są preparaty o działaniu miejscowym i ogólnym. Rodzaj terapii jest wybierany przez lekarza.

Należy pamiętać, że trądzik młodzieńczy może wymagać długotrwałego leczenia. Ważne jest doprowadzenie terapii do końca. Zbyt wczesne przerwanie skutkuje nawrotem objawów.

Trądzik młodzieńczy a medycyna estetyczna

Terapię trądziku młodzieńczego można uzupełnić zabiegami z zakresu medycyny estetycznej. Są to przede wszystkim mocne peelingi, które wspierają regenerację skóry. Natomiast na rozszerzone pory można zastosować laser frakcyjny CO2. Rodzaj zabiegu powinien być dopasowany indywidualnie do każdej osoby przez lekarza.